قبل از سال ۱۹۷۱ نیروی دریایی ایران بطور کل با تجهیزات ایالات متحده و بریتانیا اداره میشد. در طول ۸ سال بعد نیروی دریایی ایران ناوشکنهای مدرن انگلیسی و آمریکایی را به ناوگان خود اضافه نمود، شامل ناوشکنها، ناوچهها، تعدادی شناور کوچک شامل قایقهای گشتی و ، همچنین شاه ایران چهار ناوشکن مدرن نیز به آمریکا سفارش داده بود که با سقوط شاه به ایران تحویل داده نشد و به این چهار ناوشکن به عنوان کلاس کید (به انگلیسی: Kidd class) به خدمت نیروی دریایی آمریکا در آمد.
در دهه ۱۹۷۰، ایران با برنامه گسترش نفوذ خود به اقیانوس هند اقدام به مجهز کردن ناوگان دریایی خود کرد که این مهم با وقوع انقلاب ایران (۱۳۵۷) در سال ۱۹۷۹، جنگ ایران و عراق و محدودیت بودجه به واقعیت نپیوست. این مسایل باعث شد تا نیروی دریایی با توانایی محدود در ابراز قدرت در خلیج فارس روبرو شود. بعد از انقلاب ایالات متحده تحریمهای اقتصادی، تجاری و نظامی، بخصوص بر نیروی دریایی وارد کرد که باعث زمین گیر شدن چندین کشتی شد.
در دهه ۹۰ نیروی دریایی ایران تعدادی قایق گشتی، زیردریایی، به ناوگان خود اضافه کرد، و کشتیهای غربی موجود را به موشکهایی که از چین، کره شمالی، روسیه خریده بود مجهز کرد و در همین زمان اقدام به برگزاری مانورهای متعدد با نیروی دریایی پاکستان و هندوستان کرد.
به معنی کشتی مهم سطحی، ایران دارای سه ناوشکن با عمر ۵۰ سال است که به صورت رزو در بندر بوشهر نگهداری میشود.[نیازمند منبع] نیروی دریایی ایران دارای کشتی فرماندهی(به انگلیسی: Capital ship) نیست[نیازمند منبع]، بزرگترین کشتیهای آن ۵ ناوچه و سه ناوچه سبک است که تمام آنها با موشکهای مدرن چینی مجهز شدهاست (). تمرکز اصلی نیروی دریایی ایران به نظر ساخت ناوچهها، ناوچههای سبک، بزرگ و متوسط است برای حمل موشکهای مدرن.
سه عدد از پنج ناوچه (به انگلیسی: Vosper Mark5) هستند که ۲۵ سال از خدمت آنها میگذرد که البته موشکهای مدرن ضد کشتی چینی مجهز هستند. از عمر هر سه ناوچه سبک ایران ۳۰ سال میگذرد، که یکی از آنها (حمزه) در اصل یک کشتی تفریحی (به انگلیسی: Yacht) دولتی بودهاست که هم اکنون به موشکهای مدرن مجهز است، که البته در بندر انزلی در دریای خزر پهلو گرفتهاست. هفت کشتی در مرزهای جنوبی ایران به وسیله ۳ زیر دریایی روسی تهاجمی (به انگلیسی: SSK Kilo) روسی و و نهنگ کلاس نیمه زیر دریایی حمایت میشوند، زیر دریاییهای روسی کیلو کلاس به عنوان سریعترین زیردریاییهای دیزلی جهان شناخته میشوند.
هسته اصلی قوای تهاجمی ایران چندین قایق موشک انداز کوچک چینی، فرانسوی، و ایرانی است.[نیازمند منبع] که شامل ۵ کشتی واکنش سریع (به انگلیسی: Catemaran) کت - ۱۴ (به انگلیسی: Cat-۱۴) چینی است که اخیرا طراحی و ساخته شدهاند. باور بر این است که این کتمرانها توانایی حرکت با سرعت ۵۰ نات (۹۳ کیلومتر در ساعت) را دارند و بطور باور نکردنی سریع و بدون تکان میباشند که همه مجهز به آخرین مدل از موشکهای ضد کشتی () سی-۸۰۲ (به انگلیسی: C-۸۰۲) چینی هستند و بقیه ناوگان ایران شامل ۲۵۰ قایق گشتی ساحلی است.[نیازمند منبع]
در زمان دریادار شمع خانی ایران از روسیه تعدادی موشک [نیازمند منبع]
با دستور آیت الله خامنهای از سال ۲۰۰۱ به بعد نیروی دریایی ایران با تعمیراساسی تجهیزات خود و با تجهیز آنها به موشکهای کاملا بهینه سازی شده تونایی مقابله با تهدیداتی با برد ۳۰۰ کیلومتر را میباشد. ایران با راه اندازی خط تولید ناوشکن در بندر عباس در حال تعویض ناوچههای قدیمی خود با ناوچههای جدید تولید داخل است.
در طول جنگ ایران و عراق خسارات زیادی به نیروی دریایی ایران وارد شد ٫ این خسارات به مراتب بیشتر گردید زمانی که نیروی دریایی ایالات متحده برای اسکورت نفتکشهای کویتی وارد خلیج فارس شد ٫ این عملیات بین ۱۹۸۷ - ۱۹۸۸ ادامه یافت که به اختصار عملیات اراده جدی, (به انگلیسی: Operation Earnest Will) نام گرفت. در این عملیات کشتی مینگذار ایرانی ٫ ایران ارج , (به انگلیسی: Iran Ajr) توسط نیروهای آمریکایی توقیف و سپس غرقشد، در ۱۴ آوریل ۱۹۸۸ ٫ یکی از مینهای ایرانی چیزی نمانده بود که باعث غرق شدن ناوچه موشک انداز (به انگلیسی: U.S.S. Samual B. Roberts - FFG-۵۸) شود ٫ ۴ روز بعد از آن نیروهای آمریکایی برای تلافی به دو سکوی نفتی ایرانی حمله کردند که در جریان این حمله که به عملیات آخوندک (به انگلیسی: Operation Praying Mantis) معروف شد، غرق شد و خسارات بسیار سنگینی به نیروی دریایی ایران وارد گردید.
نظرات شما عزیزان: